-
1 uciec się
сов. do kogo-czegoприбе́гнуть, обрати́ться к кому-чемуuciec się się do drastycznych środków — прибе́гнуть к реши́тельным ме́рам
uciec się się do kierownictwa — обрати́ться к нача́льству
Syn: -
2 uciec\ się
сов. do kogo-czego прибегнуть, обратиться к кому-чему;\uciec\ się się do drastycznych środków прибегнуть к решительным мерам; \uciec\ się się do kierownictwa обратиться к начальству
+ chwycić się;udać się, zwrócić się
См. также в других словарях:
uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… … Słownik języka polskiego
